Συμπεράσματα του κ. Δημολιάτη μετά τη συνάντηση στην πρυτανεία σχετικά με το πρόβλημα των σκύλων της πανεπιστημιούπολης
Στις 25/11/2011 έλαβα μια επιστολή (e-mail) από τον κ. Δημολιάτη (Επίκουρο Καθηγητή Υγιεινής & Επιδημιολογίας της Ιατρικής Σχολής), μετά τη συμμετοχή του στη συνάντηση της πρυτανείας γύρω από το πρόβλημα των σκύλων της πανεπιστημιούπολης. Αναδημοσιεύω το κείμενο όπως το έλαβα.
Από: Yanis Dimoliatis < idimolia@uoi.gr >
*ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΙΑΣΥΡΜΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ*
1. Όλες οι καρέκλες της Συγκλήτου και αρκετοί όρθιοι στη σύσκεψη σήμερα Τετάρτη 23-11-2011 2:30-5μμ για τα "αδέσποτα" της Πανεπιστημιούπολης.
2. Διαπιστωμένες 15 επιθέσεις σε ανθρώπους τους τελευταίους μήνες, με δαγκώματα στα κάτω άκρα για τα οποία πήγαν στο νοσοκομείο, από τις οποίες πέντε το περασμένο Σαβατοκύριακο, είπε ο πρύτανης. Πώς και αυτοί οι δαγκωμένοι δεν κατέθεσαν μήνυση κατά παντός υπευθύνου; Δεν είναι απορίας άξιο; Γιατί θεωρούν αυτονόητο ότι μπορεί να τους δαγκώνουν σκυλιά μέσα στην Πανεπιστημιούπολη και να ντρέπονται ακόμα και να το πούνε; Κανείς δεν θα το μάθαινε, αν δεν καταγράφονταν στα βιβλία του νοσοκομείου...
3. "Τα σκυλιά δεν είναι δικά μας", είπε η εκπρόσωπος της ΖΩΟΠΙ (ΖΩοφιλική Ομάδα Πανεπιστημίου Ιωανίνων- δεν έγινε λόγος για κανένα ζώο άλο πάρεξ σκυλιά...) Δικά σας είναι, κυρία! Καταδικά σας. Τα ταΐζετε. Αυτός είναι ο *ορισμός της ιδιοκτησίας *του ζώου. Όσο δεν κατανοείτε ότι τα ζώα ανήκουν σε κείνον που τα ταΐζει, τόσο θα μετακυλίετε το πρόβλημα στους υπόλοιπους, νομίζοντας κι από πάνω ότι εκείνοι είναι το πρόβλημα ενώ εσείς είστε το πρόβλημα.
4. Όχι μόνο τα εξωλεκτικά μα και τα λεκτικά της ομάδας κραύγαζαν τον αέρα του νικητή, που έχει για τον εαυτό του εξασφαλίσει την εντύπωση ότι αυτός είναι ο φιλόζωος (κι εμείς όχι). Και ήρθαν να μας κάνουν μάθημα (ή και ντά). Εμάς τους υπόλοιπους που (κατανάγκη πρέπει να) είμαστε εχθρόζωοι (αλιώς τι λόγο ύπαρξης θα είχαν εκείνοι; και τι μάθημα να μας κάνουν;) *Δεν επιτρέπω σε κανέναν *να θεωρεί τον εαυτό του περισότερο φίλο των ζώων από εμένα. Αν ταΐζεις ένα 'αδέσποτο' ζώο δεν σημαίνει καθόλου ότι είσαι φιλόζωος (ή έστω ζωόφιλος): μπορεί να σημαίνει ακόμα και το ακριβώς αντίθετο (οι ψυχολόγοι είναι αρμοδιότεροι από μένα στο σημείο αυτό· καθώς και οι οικολόγοι χωρίς εισαγωγικά).
5. Όσο περνάει η ώρα με συγκλονίζει κάτι που πέρασε σχεδόν απαρατήρητο στη σύσκεψη. Ο πρύτανης είπε ότι από τον περασμένο Ιούνιο η πρυτανεία έχει δεχτεί 6000 ιμέιλ από όλο τον κόσμο που μας ζητάνε το λόγο γιατί δηλητηριάσαμε τα σκυλιά- και μερικά συνεχίζουν να έρχονται ακόμα τώρα: *6000!! δυσφημιστικά ιμέιλ*. Μα, αυτό είναι διασυρμός. Διαπόμπευση. Όλος ο κόσμος (6000x100 επαφές ο καθένας τους...) έχει μείνει με την εντύπωση ότι εδώ είναι κρεματόριο ζώων. Άουσβιτς. 6000 ιμέιλ δυσφημιστικά. Το διανοείστε; 6000!!!
Οποιαδήποτε επιχείρηση θα είχε υποβάλει μήνυση κατά παντός υπευθύνου για συκοφαντική δυσφήμηση, ζητώντας υπέρογκα ποσά για αποκατάσταση *ηθικής βλάβης*. Το (ανυπεράσπιστο) δημόσιο Πανεπιστήμιο δεν του περνάει καν από το νου να υπερασπιστεί τον εαυτό του... Έχει τη μεγαθυμία να μην καταλαβαίνει ότι το οφείλει στον εαυτό του. Να υπερασπίσει την εικόνα του. Το brand name του, που λένε και οι διαφημιστές... Όλες οι επιχειρήσεις για ένα brand name ζούνε (κι από ένα brand name ζούνε). Το Πανεπιστήμιο δεν το καταλαβαίνει αυτό; Ούτε καν σήμερα που εξαλάχτηκε σε επιχειρηματικό πανεπιστήμιο;
Νιώθω βαθύτατα θιγμένος. Και ζητώ *ευθύνες κατά παντός *υπευθύνου. Για την αμαύρωση του Πανεπιστημίου. Για την αμαύρωση της εικόνας του χώρου όπου εργάζομαι. Για την αμαύρωση τη δική μου. Για την αμαύρωση της χώρας μου. Αισθάνομαι πληγωμένος. Αισθάνομαι οργή και θυμό. Αισθάνομαι ζώο που απειλείται. Αισθάνομαι σαν τα 'αδέσποτα' που τα χτυπούν στον ύπνο τους με ξύλα οι περιπατητές της Πανεπιστημιούπολης.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι 6000 άνθρωποι (σύν ο κύκλος τους, x100; x1000;) από όλο τον κόσμο 'ξέρουν' ότι εμείς εδώ είμαστε στυγνοί δολοφόνοι (σκύλων· και όπου νάναι και ανθρώπων- τι έκτη δόση θέλομε; καλά να πάθομε!) Κι όσοι κάμαν *την τρίχα τριχιά*, εν πλήρη αγνοία των συνεπειών των πράξεών τους, κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου και με ήσυχη τη συνείδησή τους ότι έκαναν το καθήκον τους... Μην κατανοώντας το απλούστερο των πραγμάτων, ότι όταν το πράγμα παραγίνει, θα βρεθεί και κάποιος, αργά η γρήγορα, που θα ρίξει μια φόλα. Θέλει πολύ μυαλό για να το δει κανείς αυτό αμέσως; (ή έστω αργά) Όταν το πράγμα παραγίνει εξαιτίας ύπαρξης τροφής για όλο και περισότερους αδέσποτους δεσπότες, όταν δηλαδή οι *ηθικοί αυτουργοί της φόλας *είναι οι τροφοδότες... (Η ζωή είναι κάπως πιο πολύπλοκη! αλιώς η κόλαση δεν θα ήταν γεμάτη από καλές προθέσεις.)
Τους *ζητώ να αποκαταστήσουν *την εικόνα μου στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας, τους ζητώ να αποκαταστήσουν την εικόνα του Πανεπιστημίου μου στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της χώρας, και τους ζητώ να ενημερώσουν αυτοί οι ίδιοι όλους τους αποστολείς των 6000 ιμέιλ για την τρίχα που το σπασμένο τηλέφωνο έκανε τριχιά. Τους ζητώ να αποκαταστήσουν την αλήθεια, ζητώντας από τους 6000 να αποκαταστήσουν κι εκείνοι με τη σειρά τους την αλήθεια σε όλες τις επαφές τους.
Κάποτε, έγραψε σε μια επιφυλλίδα του ο Ουμπέρτο Έκο, ένας έγραψε σε μια τοπική εφημερίδα ότι ο Πάπας είναι ψεύτης (ή κλέφτης, δεν θυμάμαι ακριβώς, κάτι τέτοιο). Βγαίνει ο Πάπας με μια διάψευση σ' όλες τις εθνικές εφημερίδες. Τι καταστάλαξε τελικά στον κόσμο; Στην καλύτερη περίπτωση ότι 'κάποιος είπε ότι ο Πάπας είναι ψεύτης'. Στη χειρότερη ότι 'ο Πάπας είναι ψεύτης'. Τι έμεινε στην παγκόσμια κοινότητα; Ότι στο Πανεπιστήμιο Ιωανίνων σκοτώνουν τα σκυλιά. Ποιος θα ξεκολλήσει από πάνω μου τη ρετσινιά; Το άσυλο το καταργήσαμε. Το *άσυλο των αδέσποτων δεσποτών *δεν τολμάμε να αγγίξουμε.
Και ειπώθηκε ακόμα <<... σε συνεργασία με αγγλική οργάνωση που ασχολείται με τα αδέσποτα σκυλιά στην Ελλάδα ... >> Αγγλική οργάνωση; Με αδέσποτα; Στην Ελλάδα; Από πού κι ως πού; *Από πού κι ως πού *οι Άγγλοι θα μας μάθουν τι να κάνομε με τα σκυλιά μας; Με ποιο δικαίωμα; Ας λύσουν το πρόβλημα των τρελών αγελάδων πρώτα και μετά να έρθουν να μας κάνουν μαθήματα...
6. Καταφύγιο; *Αστειότητες*... Γενικό συμπέρασμα. Τουλάχιστον εκείνων που ξέρουν (χωράει μόνο 60 σκυλιά, για 'περίθαλψη' μόνο και μετά απελευθέρωσή τους στο φυσικό τους χώρο· και φυσικά θα είναι για όλη την πόλη ή για όλο το λεκανοπέδιο, αν όχι για όλο το νομό- ή την Ήπειρο μήπως;) Ή έστω εκείνων που βλέπουν μπροστά: μέλος της ομάδας μού είπε ότι, αν λειτουργήσει το καταφύγιο, τα πράγματα θα είναι τρισχειρότερα: 60άδες 60άδες θα απελευθερώνονται πού; στην Πανεπιστημιούπολη στην τελική-τελική...
7. Μόλις εκεί προς το τέλος της σύσκεψης, δειλά δειλά δύο δαγκωμένοι είπαν δυο λόγια ο καθένας τους. Σεμνά και ταπεινά, ντροπαλά, σχεδόν* ζητώντας συγνώμη *που τους δάγκωσαν οι αδέσποτοι δεσπότες τους. Ίσως και λίγο φοβισμένοι- στον αέρα της επιθετικότητας που δονούνταν στην ατμόσφαιρα και πολύ τους ήταν! Δεν είμαι σίγουρος αν ένοιωθαν θύτες αντί θύματα... Ποιος τους είπε να παραβιάσουν το άσυλο των αδέσποτων δεσποτών; Πήγαιναν γυρεύοντας. Καλά να πάθουν!
8. Θα ήταν δεν θα ήταν μία ώρα μετά τη λήξη της σύσκεψης, όταν <<ένα σκυλί δάγκωσε μία φοιτήτρια, μπροστά μου, χωρίς να φταίει η κοπέλα, το είδα, ήμουν εκεί, *αύριο κιόλας πρέπει να γίνει ευθανασία*>>, μου είπε μέλος της ομάδας ΖΩΟΠΙ από τα πιο επιθετικά στη σύσκεψη, μη πανεπιστημιακός, ταΐζοντας (στην Πανεπιστημιούπολη) σκυλιά που δεν... ήταν δικά του! Το δάγκωμα δάγκωμα, το τάισμα τάισμα, η ευθανασία ευθανασία (με φόλα;), κι ο χορός καλά κρατεί: Ο θάνατος με 'ευθανασία' είναι ωραίος, ο θάνατος με φόλα είναι άσχημος. Ο θάνατος που τον κάνομε εμείς είναι ωραίος, ο θάνατος που τον κάνουν οι άλοι είναι άσχημος. <<Άλος: η εικόνα μου στον καθρέφτη της κοινωνίας>>: ψυχολόγοι και ψυχίατροι είναι, άστους να φωνάζουν! Από τα δυσκολότερα πράγματα σ' αυτή τη ζωή είναι να μπορέσει κάποιος να αντιληφθεί ότι αυτός ο ίδιος είναι πια όχι η λύση του προβλήματος, αλά μέρος του προβλήματος...
23-11-2011
Γιάνης Δημολιάτης
Επίκουρος Καθηγητής Υγιεινής & Επιδημιολογίας
Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Ιωανίνων
Εδώ είναι οι παρατηρήσεις του κ. Δημολιάτη πριν τη συνάντηση στην πρυτανεία